Mevcut kaynakların, gelecek nesiller tarafından kullanımının tehlikeye atılmadan kullanılabilmesi için geliştirilen fiziksel ve kurumsallaşmış uygulamalardır. Diğer bir ifadeyle sürdürülebilirlik, mevcut ihtiyaçların karşılanması için yenilenemez kaynakların israf edilmeden kullanılmasıdır. Sürdürülebilirlik, sanayileşme ve nüfusun artmasıyla birlikte, hızlı üretimin çevreye, topluma ve ekonomiye vermiş olduğu olumsuz etkilere bağlı olarak son zamanlarda önem kazanan bir konu ve insan yaşamının devamlılığını etkileyecek tüm faktörlerin geliştirilmesini merkeze almaktadır. Sürdürülebilirlik bir örgütün kaynak kullanımının asgariye indirilmesi ve çevre güvenliğinin sağlanması için sahip olduğu yetenekler olarak da tanımlanmaktadır. 

Sürdürülebilirlik, yaygın olarak çevresel faktörlerle ilişkilendirilse de ekoloji, sosyoloji ve ekonomi gibi bileşenleri kapsayan çok boyutlu bir kavramdır. Bu bağlamda, sürdürülebilirliğin sağlanabilmesi, kaynakların yenilenemez olduğu prensibiyle hareket edilerek ekosistemin bütüncül hâlini korumak amacıyla çevreye zarar vermeyecek şekilde “yeşil üretim”in yapılmasına (ekolojik duyarlılık); insan hakları, fırsat eşitliği ve kültür gibi alanlarda çok yönlü bir gelişim sağlanarak toplumların ileri bir medeniyet seviyesine getirilmesine (toplumsal gelişim) ve toplumların maddi anlamda refahının yükseltilmesine (ekonomik büyüme) bağlıdır. Kıt kaynaklara bağlı olarak faaliyetlerini gerçekleştiren örgüt ve işletmeler ile tedarik zincirlerinin, sürdürülebilir bir gelişim sağlamadıkları takdirde yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalacakları kabul edilmektedir. 

Günümüzün hızla değişen çevresel koşullarında, değerli ve kıt kaynaklarla operasyonlarını yürüten örgütlerin başarılı olmak, hayatta kalabilmek ve sürdürülebilir gelişime katkı sağlamak için disiplinler arası bir yaklaşımı temel alarak sürdürülebilirlik stratejilerini hızlı ve etkili bir şekilde belirleyip uygulamaları gerekmektedir. Sürdürülebilirlik konusunda yapılan çalışmalar; çevreye ve topluma yapmış oldukları etkileri dikkate alan ve bu etkilerin sonuçlarına yönelik önlem alan örgütlerin daha başarılı olduklarını, daha fazla kâr ettiklerini ve rekabet avantajı kazandıklarını göstermektedir. Çalışmalar ayrıca, örgütsel dinamiklik ve uyum yeteneklerini geliştiren ve sosyal, yeşil ve sürdürülebilir yenilikler (inovasyon) geliştiren örgüt ve işletmelerin, sürdürülebilir bir geleceğe yatırım yapma olasılıklarının daha yüksek olduğunu ortaya koymaktadır. 

Halit Keskin