İng. The Arctic Ocean Hydrographic Expedition
20. yüzyılın başlarında, özellikle Rusya Federasyonu’nun 1904-1905’teki Rus-Japon savaşı sonucunda aldığı yenilgiden sonra; RF, Atlantik ve Pasifik arasında bir ulaşım rotası olarak Kuzey Doğu Geçidi’nden nasıl faydalanacağına yönelik araştırma yapmaya başlamıştır. 1906’da Rus Deniz Bakanı Amiral Aleksei Alekseevich Birilev, Arktik Okyanusu’nu araştırmak için Donanma Hidrografi Departmanı’nda özel bir komisyon kurulmasını emretmiştir. Kurulan bu komisyona başkanlık eden Vladimir P. Verkhovsky ile birlikte Hidrografi Müdürlüğü başkanı Andrei Ippolitovich Vil’kitskii, oşinografi profesörü Yuri M. Shokalsky, gemi inşa profesörü Alexei Nikolaevich Krylov, Alexander von Bunge ve diğer kutup kâşifleri de bu komisyonda bulunmuşlardır. Sonrasında, 31 Ağustos 1909’da Arktik Okyanusu Hidrografik Seferi (AOHE) kurulmuş ve başkanlığına Albay Ivan S. Sergeyev getirilmiştir. Ana hedefler; yeni seyir haritalarının oluşturulması, demirlemeye uygun yerlerin keşfedilmesi ve sondajı ile Rusya Federasyonu’nun Arktik kıyılarının araştırılması ve oşinografik, biyolojik ve meteorolojik gözlemlerin yapılmasıdır. 28 Ekim 1909’da Taimyr ve Vaigach isimli iki buzkıran gemisi St Petersburg yakınlarındaki Kronstadt’tan ayrılarak Atlantik, Süveyş Kanalı, Hint Okyanusu ve Pasifik Okyanusu güzergâhını kullanarak Vladivostok’a gitmiştir. 3 Temmuz 1910’da gemiler, Çukçi Denizi ve Bering Boğazı’na kısa bir yolculuk yaparak Vladivostok limanına girmiştir. Buradaki buz kütleleri tarafından geçişleri zorlaşınca kışı geçirmek için Vladivostok’a geri dönmüşlerdir. 1910’dan 1913’e kadar, keşif ekibi Vladivostok’tan ayrılarak; batıya Arktik Denizlerine doğru araştırmalar yapmış ve her kış mevsiminde Vladivostok’a geri dönmüşlerdir. Ayrıca her yıl, yolculukların bir sonucu olarak yeni navigasyon haritaları yayımlanmıştır (örneğin, 1911’de Wrangel Adası’nın ilk ayrıntılı araştırması yayımlanmıştır). AOHE’nin 1913’te keşif başkanı olarak Boris Andreevich Vil’kitskii (A.I. Vil’kitskii’nin oğlu) yönetimindeki ana coğrafi keşfi Severnaya Zemlya (Kuzey Ülkesi) idi. 21 Ağustos’ta, o zaman kadar bilinmeyen dağlık arazi her iki gemiden de aynı anda fark edilmiştir. Ertesi gün karaya çıkan ekipler, Rusya Federasyonu’nun bayrağını dikti ve burayı “İmparator II. Nickolas’ın Ülkesi” olarak adlandırdı (1926’dan beri, Severnaya Zemlya olarak bilinmekteydi). Bu takımadaların yanı sıra, AOHE üyeleri 1913’te Laptev Denizi’nde (Maly Taimyr ve Starokadomsky Adası) ve Doğu Sibirya Denizi’nde (Vilkitskiisland) bazı büyük adalar ortaya çıkarmıştır. 1912’de Baron Edward von Toll tarafından arkadaşlarıyla 1902’de toplanan kaya koleksiyonu Yeni Sibirya Adaları’ndaki Bennett Adası’ndan alınmıştır. 1900-1902 Rus Kutup Seferi’nde hayatını kaybeden üyelerinin onuruna bir anıt inşa edilmiştir.1
1914 seferi sırasında, De Long Takımadaları’ndaki küçük Zhokhov Adası keşfedilmiştir. Bu seferin temel amacı, Kuzey Denizi rotasıyla doğudan batıya geçmektir. Ancak yoğun buz, gemilerin görevlerini tamamlamasını engellemiştir. 1914 sonbaharında, gemiler burada buzdan dolayı sıkışmış ve kışı Toll’s koyunda (Kuzey Taymyr) birbirinden 15 mil uzakta geçirmek zorunda kalmıştır.
Keşif gezisi, bu ekstrem kış şartları için yeterince hazırlıklı değildi. Yaşadıkları bölmelerdeki hava sıcaklığının 7°C’nin altında olması ve yiyecek gıdanın eksikliğinden dolayı iskorbüt yaygındır. 1915 yılının mart ve nisan aylarında, Teğmen Aleksey N. Zhokhov ile geminin kömür sorumlusu Ivan E. Ladonichev ölmüş ve Mogilny Burnu’na gömülmüşlerdir. Kışın buzların arasında geçen ağır yaşam koşullarına rağmen bölgede keşfin amacına uygun olarak meteorolojik ve oşinografik ölçümler yapılmaya devam edilmiştir. Memurlar, daha önce Von Toll tarafından yapılan topografik araştırmayı örnek alarak kıyının topografik bir haritasını çıkarmışlardır. N.I. Evgenov meteorolojik gözlemler yapmış, gemideki doktorlardan Leonid M. Starokadomsky ve Eduard A. Arngold, deniz faunasını araştırma amacıyla çalışmalar yaparak geniş bir Arktik deniz hayvanları koleksiyonu hazırlamıştır.
AOHE’nin gemileriyle eş zamanlı olarak, yelkenli Eclipse de Vild’s Cape yakınlarında kışı geçirmek üzere demir atmıştır. Otto Sverdrup (1893-1896 ve 1898-1902’de Fram’ın mürettebatında bulunan ünlü Norveçli denizci) bu geminin kaptanıdır. Rus Hükümeti, 1912’de Rusya Federasyonu’ndan ayrılan ve kendisinden hiçbir haber alınamayan Vladimir Rusanov, Georgy Brusilov ve Georgy Sedov başkanlığındaki üç kutup seferini aramak için 1914’te Eclipse isimli gemiyi faaliyete almıştır. İki AOHE buzkıranı, Eclipse ile telsiz yoluyla temasa geçti. Bir röle olarak Sverdrup’un yardımıyla Vil’kitskii, St. Petersburg ile telsiz yoluyla iletişim kuruldu ve keşif gezisinin durumu hakkında bilgi alınarak hasta denizcileri gemilerden alma planı bildirilmiştir. Sefere yardım etmek için, RF Deniz Bakanlığı bölgeye kutup avcısı Nikifor A. Begichev’i göndermiştir. Sverdrup, hasta denizcileri Eclipse isimli gemiye götürmek için Taimyr’e kayak yapmıştır. Begichev’in gemiye ren geyiği ile ulaşabildiği temmuz ortasına kadar gemide yaşamışlardır. Begichev denizcileri Enissey’e götürmüş, Eclipse gemisinde geçirdikleri dönemde, gemideki ateşlemeden sorumlu Georgy Mjachin hayatını kaybetmiş ve Vild’s Cape’e gömülmüştür.
26 Temmuz 1915’te buzkıranlar ve 11 Ağustos’ta Eclipse buzdan kurtularak batıya doğru yola çıkmıştır. Dixon Adası’nı ve yeni kutup istasyonunu ziyaret etmişlerdir. Sonra Vaigach Gol’chikha’ya gitmiş ve hasta denizci grubunu tekrar gemiye almışlardır.1 3 Eylül’de, tüm gemiler seyir tarihinde ilk kez Kuzey Denizi Yolu’nu doğudan geçerek Arkhangelsk’e gelmiştir. Mart 1915’te Rus Coğrafya Kurumu, Vil’kitskii’yi Büyük Konstantin Altın Madalyası, 1926 yılında İsveç Antropoloji ve Etnografya Derneği, coğrafi keşiflere yaptığı değerli katkılardan dolayı onu Vega Altın Madalyası ve Kasım 1915’te, AOHE’nin tüm üyeleri, titizlikleri için altın ve gümüş madalyalarla ödüllendirilmiştir. AOHE sırasında, Kuzey Kutbu kıyılarının muazzam miktarda haritalaması ve tasviri yapılarak en erişilemeyen yerlerde astronomik ölçümlerle 26 harita konumu belirlenmiştir. Bu keşif gezisi, devrimden önceki en büyük ve en başarılı Rus kutup seferidir. Sefere katılan bilim adamları yaptıkları çalışmalarla (hidrograflar Boris V. Davydov, Konstantin K. Neupokoev, Aleksey M. Lavrov, Nikolay I. Evgenov ve diğerleri), Kuzey Kutbu’nda daha sonra yapılacak olan Sovyet hidrografik çalışmalarının temellerini de atmışlardır. Birinci Dünya Savaşı nedeniyle AOHE’nin çalışmaları kesintiye uğramış ve 1 Ekim 1915’te AOHE sona ermiştir.
