İng. Horns / Pyramidal Peaks
Buzul erozyonuna maruz kalan dağların ilk etapta göze çarpan baskın manzarasını hornlar oluşturur. Buzul boynuzu ya da piramidal zirve olarak da adlandırılan dağların sivri doruklarının oluşumunda farklı yönlerden sirk (bkz. sirk) buzullarının aşındırması etkilidir.1 Başka bir deyişle dağların zirve yamaçları her taraftan buzullarla aşındırılırsa hornlar oluşur.2 Bu nedenle hornların çevresinde üç veya daha fazla sirk bulunur. Hornların tipik görünüşü genellikle yüksek eğimli yamaçlar ile keskin ve çok köşeli sırtların zirve hattına kadar devam ettiği yerşekilleridir. Öte yandan buzul aşındırması üç yönden değil de iki yönden gerçekleşirse arête (kılçık) adı verilen keskin sırt hatları oluşur. Alp Dağları, Himalayalar, And Dağları ve Kafkas Dağları hem aktüel buzulların olduğu hem de paleobuzullaşma sahaları olarak binlerce hornun bulunduğu dağların başında gelmektedir. Orta Toroslar’da Aladağlar ve Bolkar Dağları, Doğu Karadeniz Dağları, Munzur Dağları ve Cilo Dağları piramidal zirvelerin yaygın biçimde görüldüğü Türkiye’deki buzullaşma alanlarından bazılarıdır.
