Sosyal ve Beşerî Bilimler

Lomonosov Sırtı


İng. Lomonosov Ridge

Lomonosov Sırtı, Arktik Okyanusu’nda yer alan bir su altı sırtıdır. Rusya Federasyonu açıklarındaki Yeni Sibirya Adaları’ndan Grönland (Danimarka) ve Kanada’nın Ellesmere Adası açıklarına kadar çapraz geçen Lomonosov Sırtı; Arktik Havzası’nı, Amerasia Havzası ve Avrasya Havzası’na ayırır. Avrasya Havzası, Orta Atlantik Sırtı’nın bir uzantısı olan Gakkel Sırtı ile ayrılan Nansen Havzası ve Amundsen Havzası’ndan oluşmaktadır. Amerasia Havzası ise Podvodnikov ve Makarov Havzaları ile Arktik Havzası’ndaki en geniş sırt olan Alfa-Mendeleyev Sırtı ile ayrılan Kanada Havzası’ndan oluşur. Havza Kanada ve Grönland açıklarından Rusya Federasyonu’na kadar uzanmaktadır.1 Yaklaşık olarak 1500-1800 km uzunluğunda ve 60-200 km genişliğinde olan Lomonosov Sırtı, bitişik abisal düzlüklerin 3 km yukarısından yükselmektedir. Yamaçları nispeten dik, kanyonlarla kesilmiş, ince taneli çökellerle kaplıdır.2 18. yy’da yaşamış Rus bilim insanı ve şairin adını taşıyan sırt, 1948’de Rus yüksek enlem hava seferlerinin araştırmaları sırasında keşfedilmiştir. Arktik Okyanusu’nun 1954 Sovyet batimetrik haritasının yayımlanmasına kadar batılı bilim insanları tarafından bilinmemekteydi.3

Lomonosov Sırtı’nın hangi ülkeye ait olduğu konusu günümüzde de devam eden bir tartışma konusudur. Yapılan araştırmalar sonucunda elde edilen veriler ve haritalar Lomonosov Sırtı’nın ya bir denizaltı sırtı ya da doğal bir yükselme olduğunu; sırtın Rusya Federasyonu, Danimarka veya Kanada kıta sahanlığının doğal bir uzantısı olduğunu göstermektedir. Lomonosov Sırtı üzerindeki ilk detaylı jeolojik ve jeofizik çalışmalar, 1992 yılında Transarktika-1992 jeotraversindeki Rus Jeolojik Araştırması tarafından yapılmış, 2007 yılında Arktika-2007 jeotraversinde devam etmiştir. Sismik çalışmalar “Rossiya” buzkıranı ile yapılmıştır. Transarktika-1992 ve Arktika-2007 programları kapsamındaki Rus jeolojik ve jeofizik çalışmaları, Lomonosov Sırtı’nın tektonik yapısı ve Kuzeydoğu Avrasya’nın kıta kenarı ile yapısal ve genetik ilişkileri hakkında fikir vermektedir. Lomonosov Sırtı’nda ve Avrasya kıta sahanlığı ile kavşağında son yıllarda yapılan detaylı jeolojik ve jeofizik çalışmalar, sırtta 20-25 km inceltilmiş kabuk (yeniden kanalize edilmiş) ve kıta sahanlığı yapılarıyla ilişkisine dair kanıtlar ortaya konulmuştur. Orta Arktik Yükselmeler bölgesinin ve Rusya Federasyonu’nun Doğu Arktik kıta sahanlığının, ortak bir gelişme tarihi ve kıtasal kabuğun eşzamanlı bileşimsel dönüşümleri ile tek bir kıta yapıları birliği olmasının muhtemel olduğu sonucuna varılmıştır.4

Bruce Heezen ve Maurice Ewing 1961 tarihli yazılarında Orta Arktik Okyanusu’nun Kuzey Atlantik’ten Arktik Okyanusu’na kadar uzandığını kabul ettiklerinden beri Lomonosov Sırtı’nın aslen Avrasya kıtasal sınırından kopmuş bir kıta parçası olduğu varsayılmaktadır.5 Orta Arktik Okyanusu’na yapılan ilk bilimsel sondaj seferi (ACEX seferi6) 2004 yazının sonlarında tamamlanmıştır. ACEX, 88°K yakınında Lomonosov Sırtı’nın Avrasya kenarından uzaklaşıp alçaldıkça, bu kıta şeridinin üstündeki tortulaşmalar gözlemlenmiştir. Deniz tabanının altında 428 metre derinliğe kadar sondaj yapılmış ve son 80 milyon yıllık dünya tarihini temsil eden çökellere rastlanmıştır.7

Gerçekleştirilen bilimsel araştırmalar eşliğinde üç Arktik devleti Rusya Federasyonu, Kanada ve Danimarka, Lomonosov Sırtı üzerinde hak taleplerine yönelik Birleşmiş Milletler’e resmi başvurularını gerçekleştirmişlerdir.8 Rusya Federasyonu, 2001 yılında, Arktik kıta sahanlığını genişletmeye yönelik BM’ye başvuran ilk devlettir. Rusya Federasyonu, Lomonosov Sırtı’nın jeolojik oluşumunun Avrasya’nın doğal uzantısı olduğunu ve dolayısıyla Rusya Federasyonu’nun bir parçası olduğunu iddia etmektedir. BM’ye yapılan başvurular 2015 ve 2021 yıllarında yapılan ek çalışmalarla9 birlikte yenilenerek tekrarlanmıştır (CLCS, 2021). 2015 yılı yapılan başvuruda Rusya Federasyonu, Lomonosov Sırtı ve Gakkel Sırtı’nın güney ucu, denizaltıların çukuru ve Mendeleyev’in yükselişi de dahil olmak üzere yaklaşık 1,2 milyon metrekareye, 2021 yılında yapılan başvuruda ise Gakkel, Alfa, Lomonosov, Mendeleyev’in sırtlarının yanı sıra Nansen, Amundsen ve Makarov’un çukurlarıyla birlikte Arktik Okyanusu’ndaki yaklaşık 700 bin kilometrekarelik deniz alanını kendi topraklarına katmayı hedeflemiştir.10 Danimarka11 ve Kanada12 ise sırasıyla 2014 ve 2019 yıllarında, Lomonosov Sırtı ile ilgili iddialarını resmiyete kavuşturmak için kıta sahanlığının genişletilmesine yönelik Komisyon’a başvurularını gerçekleştirmişlerdir. Üç devletin de başvuruları hâlâ değerlendirilme aşamasındadır.


Kaynakça

1 Gao, Jianjun. The Continental Shelf Beyond 200 Nautical Miles in the Arctic Basin. (2011) 45 R.J.T. P.721-734.: https://ssl.editionsthemis.com/uploaded/revue/article/23042_45-3%20Gao.pdf

2 Arktika Ansiklopedisi: 2 ciltlik - «Kuzey Ansiklopedisi»nin artırılmış ve yenilenmiş baskısı. M.: Yayınevi «Paulsen». 2017. Cilt 2. s.53. (Rusça: Арктическая энциклопедия: в 2-х томах - дополненное и переработанное издание «Северной энциклопедии». М.: Издательство «Паулсен», 2017 - Т. 2 - 663 с.

3 Jokat W., Uenzelmann-Neben G., Kristoffersen Y., Rasmussen T. M. Lomonosov Ridge−A double-sided continental margin// Geology. 1992; 20(10). s. 887-890. doi: 10.1130/0091-7613(1992)020<0887:LRADSC>2.3.CO;2

4 Poselov V.A. vd. The Lomonosov Ridge as a natural extension of the Eurasian continental margin into the Arctic Basin// Russian Geology and Geophysics. 53 (2012) s. 1276-1290.

5 Heezen, Bruce C. ve Ewing, Maurice. “The Mid-Oceanic Ridge and its Extension through the Arctic Basin”. Geology of the Arctic: Proceedings of the First International Symposium on Arctic Geology (Cilt 1), edited by Gilbert O. Raasch, Toronto: University of Toronto Press, 2019, s. 622-642. https://doi.org/10.3138/9781487584979-055

6 The Arctic Drilling Expedition (ACEX). Ağustos - Eylül 2004’te, Entegre Okyanus Sondaj Programı, Arktik Okyanusu’ndaki Lomonosov Sırtını delmek için ilk “Göreve Özel Platform” seferine çıkılmıştır. Keşif üç gemiden oluşuyordu - 75.000 HP Nükleer Buzkıran “Sovyetskiy Soyuz”, İsveçli buzkıran “ODEN” ve sondaj gemisi olarak işlev görecek şekilde özel olarak değiştirilmiş Baltık buzkıran “VİDAR Viking”. ACEX seferi, Orta Arktik Okyanusu’ndaki ilk ODP sahalarını delmek için 15 yıldan fazla süren planlamanın doruk noktasını oluşturuyordu.

7 Backman, J vd. (2008): Age model and core-seismic integration for the Cenozoic Arctic Coring Expedition sediments from the Lomonosov Ridge. Paleoceanography, 23(1), PA1S03, https://doi.org/10.1029/2007PA001476

8 Kıyı devletinin kıta sahanlığının, karasu genişliğinin ölçüldüğü taban çizgilerinden 200 deniz milinin ötesine uzandığı Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi’nin 76. Maddesine göre, devlet 200 deniz milinin ötesinde kıta sahanlığına hak kazanabilmektedir. Kıyı devletleri, BM Deniz Hukuku Sözleşmenin yürürlüğe girmesinden sonraki 10 yıl içinde, kıta sahanlığının genişletilmesi için başvuruda bulunma ve Komisyona, başvurularını onaylayan bilimsel ve teknik verilerle birlikte sınırlarla ilgili ayrıntılı bilgileri sunma hakkına sahiptir (Kaynak: The UN Convention on the Law of the Sea. 1982. Article 4. s. 146. https://www.un.org/depts/los/convention_agreements/texts/unclos/unclos_e.pdf). Komisyon, kıyı devletlerinin bu sınırların 200 deniz milinin ötesine geçtiği bölgelerde kıta sahanlığının dış sınırlarına yönelik başvurularını gözden geçirmektedir. Devlet, başvuruyu sunarken, Sözleşme’de listelenen kriterlerden bağımsız olarak kendi raf sınırının belirleneceği kriterleri seçebilir. Komisyon bu başvurulara ilişkin tavsiyelerde bulunur. Kıyı devleti tarafından bu tavsiyelere dayanarak belirlenen raf sınırları, herkes için bağlayıcıdır (Kaynak: Commission on the Limits of the Continental Shelf (CLCS) Purpose, functions and sessions.: https://www.un.org/Depts/los/clcs_new/commission_purpose.htm).

9 Rusya Federasyonu’nun Gakkel Sırtı, Nansen ve Amundsen havzaları alanındaki kıta sahanlığı ile ilgili olarak Kıta Sahanlığı Sınırları Komisyonu’na kısmen yenilenmiş sunumuna ek olarak. 2021.: https://www.un.org/depts/los/clcs_new/submissions_files/rus01_rev15/Addendum_1_2021_Executive_Summary_Gakkel_Ridge_Russian.pdf (Rusça: Резюме. Дополнение к частичному пересмотренному представлению Российской Федерации в Комиссию по границам континентального шельфа в отношении континентального шельфа в районе хребта гаккеля, котловин нансена и амундсена.2021.URL: https://www.un.org/depts/los/clcs_new/submissions_files/rus01_rev15/Addendum_1_2021_Executive_Summary_Gakkel_Ridge_Russian.pdf)

10 RF Dışişleri Bakanlığı. Kıta Sahanlığı Sınırları Komisyonu’na Rus sunumunun özetine eklemeler hakkında. 2021.: https://www.mid.ru/foreign_policy/news/-/asset_publisher/cKNonkJE02Bw/content/id/4662367 (Rusça: О дополнениях к резюме российского представления в Комиссию по границам континентального шельфа. 2021. URL: https://www.mid.ru/foreign_policy/news/-/asset_publisher/cKNonkJE02Bw/content/id/4662367)

11 Commission on the Limits of the Continental Shelf (CLCS) Outer limits of the continental shelf beyond 200 nautical miles from the baselines: Submissions to the Commission: Partial Submission by the Kingdom of Denmark: https://www.un.org/depts/los/clcs_new/submissions_files/submission_dnk_76_2014.html

12 Commission on the Limits of the Continental Shelf (CLCS) Outer limits of the continental shelf beyond 200 nautical miles from the baselines: Submissions to the Commission: Partial Submission by Canada: https://www.un.org/Depts/los/clcs_new/submissions_files/submission_can1_84_2019.html


Yazarlar